Bingöl’de yaşayan Mustafa, yaklaşık 4 yıl önce tükürük bezlerinin şişmesi ve halsizlik şikayetiyle hastaneye başvurdu. Yapılan tetkikler sonucu, Bingöl’den Malatya’daki Turgut Özal Tıp Merkezi’ne sevk edilen Mustafa’ya lösemi teşhisi kondu.
Mustafa’ya akrabalarından uyumlu bir ilik bulunamayınca, TÜRKÖK’e başvuruldu. Burada uygun bir donör bulunarak, Mustafa’ya yapılan ilik nakliyle sağlığına kavuştu.
Yaklaşık 10 ay hastanede kalan ve bu süreçte ilik bağışında bulunan kişiyi çok merak eden Mustafa, donörüne mektup yazdı.
Mustafa Koca 8 yaşındayken yazdığı mektubunda şu ifadelere yer verdi:
"Merhaba sevgili donörüm, bana ilik verdiğiniz için teşekkürler. Sizi çok seviyorum umarım cennete gidersiniz. İnşallah çok güzel çocuklarınız olur. İnşallah kapıyı her açtığınızda çok güzel kokular alırsınız. Keşke sizi görsem, bence çok güzelsiniz. Ben Mustafa 8 yaşındayım, okula gidemedim, yazmamda problem var ondan annem yazıyor. En çok neleri seversiniz, hangi renkleri bilmek isterdim. Güzel yemek yapar mısınız? İlik verirken katater takılırken canınız yandı mı? Umarım acımamıştır. Sizin sayenizde çok güzel bir hayatım oldu. Çok mutluyum. Şimdi artık evimdeyim. 10 ay hastanede kaldım annemle. Nasıl bir hayatınız var çok merak ediyorum, bana yazar mısınız? İnşallah bir gün tanışırız."
Yetkililere ileten ardından Sağlık Bakanlığının ilgili birimine yönlendirilen mektuba donörden de cevap geldi. Mektubuna aldığı cevapla mutlu olan Mustafa, donörüyle buluşmak istiyor.
"DONÖRÜMÜ GÖRMEK İSTİYORUM"
Bingöl'de Şehit Mustafa Gündoğdu İlkokulu 4. sınıfa giden Mustafa, kontrol için geldiği Malatya'da AA muhabirine, hastalığını yendiği için çok mutlu olduğunu söyledi.
Hastalık sürecinde zorluklar yaşadığını anlatan Mustafa, bu dönemde bir odada kaldığın, her gün iğneler yapıldığını ve kemoterapi verildiğini ifade etti.
Koca, hastayken dışarıya çıkamadığını ancak şimdi özgürce gezebildiğini anlatarak, "Şu an çok mutluyum. Okula da gidememiştim ama şimdi okuluma gittiğim için mutluyum." dedi.
Kendisine donör olan kişiyi çok merak ettiğini, mektup yazdığını belirten Mustafa, "Donörümün mesleğini ve yaşını öğrendim ama kendisini görmedim. Onu görmek isterim. Hiç buluşmadım umarım bir gün buluşur ve tanışırız. Ona merak ettiklerimi sordum o da mektupla cevaplar verdi. Donörümü görmek istiyorum." diye konuştu.
"HER GÜN DUA EDİYORUZ"
Mustafa'nın annesi Hilal Koca, oğluna lösemi teşhisi konulması ve tedavi sürecinin ardından ilik nakli yapıldığını hatırlatarak, şöyle konuştu:
"Nakil sonrası çok ağır bir süreçten geçtik ama çok şükür şu an hiçbir sıkıntımız yok, iyiyiz. Donörümüzle tanışmayı çok istiyoruz. Sağlık Bakanlığına gerekli evrakı gönderdik ama henüz cevap alamadık. Her gece donörümüze ve Arzu hocamıza dua ediyoruz. Oğlum duaları sayesinde iyileşti, çok güzel dualar ediyor, doktoruna, donörüne, hemşirelerine, hastalara."
Herkese bağışçı olmaları konusunda çağrı yapan Koca, "Biz ailece gönüllü olduk ve gerçekten bir kişinin değil herkesin hayatını değiştiriyorsunuz. Biz ailece 1 yıl boyunca buraya taşındık, yaşadık. Hepimiz o süreçten geçtik, bir kişinin değil binlerce kişinin hayatını değiştiriyorsunuz. Ben buraya gelmeden önce löseminin sadece adını biliyordum, birçok insan da öyle. Löseminin adını biliyorlar ama zorluğunu bilmiyorlar bu konuda insanların duyarlı olmalarını istiyorum. Lösemi çok zor bir süreç, Rabb'im kimseye yaşatmasın bütün hastalarımıza da şifa versin." ifadelerini kullandı.
"UMARIZ BİR GÜN KARŞILAŞIRLAR"
İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Çocuk Kemik İliği Nakli Merkezi Sorumlusu Prof. Dr. Arzu Akyay ise Mustafa'nın ağır bir tedavi sürecinin ardından sağlığına kavuştuğunu söyledi.
Mustafa'ya TÜRKÖK'ten uygun donör bulununca yaklaşık 4 yıl önce ilik nakli gerçekleştirdiklerini belirten Akyay, şunları kaydetti:
"Şu anda Mustafa normal çocuklar gibi hayatına devam ediyor. Donörle normalde alıcılarla vericilerin birbirini bilmemesi gerekiyor normal prosedür içerisinde ilk 2 yıl. 2 yıldan sonra döner isterse alıcısıyla irtibat kurabiliyor onun için de Sağlık Bakanlığına başvuruda bulundu Mustafa Koca'nın ailesi. Ama yazışıyorlar, mektuplaşıyorlar eğer donör de kabul ederse tanışabilecekler. Çünkü Mustafa gerçekten donörünü çok seviyor. Çok küçükken bile ona güzel duygusal mektuplar yazıyordu. Çünkü hiç tanımadığı bir insan kendisine kemik iliği vericisi oldu, bu çok büyük bir olay. O yüzden umarız bir gün karşılaşırlar."